2245071432,2245022797 Λευκός, Κάρπαθος seamelodype@gmail.com
hero image

 

Sea Melody

Ενοικιαζόμενα δωμάτια / Studios Apartments Κάρπαθος


 

Έθιμα και ήθη, ζωντανά και αμόλυντα...

Σε αυτό το νησί, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει – μια Ελλάδα αυθεντική, σαν βγαλμένη από εποχή αλλοτινή: Γυναίκες που ντύνονται καθημερινά με παραδοσιακές στολές. Χωράφια που τα θερίζουν ακόμα με δρεπάνι. Γλέντια με λύρες και τσαμπούνες, όπου άντρες και γυναίκες κάθονται χωριστά. Έθιμα μοναδικά, περίεργα, ακολουθούνται πιστά ακόμη στον Βορρά της Καρπάθου. Τα πανηγύρια δεν έχουν όμοιά τους στο Αιγαίο.

Ο Όλυμπος, λόγω της γεωγραφικής απομόνωσης της, παρουσιάζει μεγάλες πολιτιστικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με τα λεγόμενα «Κάτω Χωριά», από τα οποία διαφοροποιείται ως προς την οικονομική και κοινωνική εξέλιξη. Έτσι, στον Όλυμπο έχουν διατηρηθεί ιδιότυπα έθιμα, το αρχαϊκό γλωσσικό ιδίωμα και η παραδοσιακή φορεσιά, την οποία φορούν ακόμη και σήμερα οι ηλικιωμένες (και όχι μόνο) γυναίκες του χωριού.

 

Ο Όλυμπος είναι επίσης γνωστή για τη μεγάλη μουσική της παράδοση και τα περίφημα γλέντια. Με την ευκαιρία γεγονότων όπως πανηγύρια, γάμοι και ονομαστικές γιορτές, οι κάτοικοι γλεντούν με τους ντόπιους σκοπούς της αχλαδόσχημης δωδεκανησιακής λύρας, της τσαμπούνας και του λαούτου.

Οι «γλεντιστές» προσαρμόζουν διαφορετικά κάθε φορά αυτοσχέδια δίστιχα σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στίχο, τις μαντινάδες, με θέματα παρμένα από την αφορμή του γλεντιού (π.χ. ευχές στους μελλόνυμφους), την καθημερινότητα και την επικαιρότητα.

Συχνά αποκτούν διαλογική μορφή που προσδίδει στο γλέντι ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στο γλέντι συμμετέχουν μόνο οι άνδρες, ενώ οι γυναίκες παρακολουθούν από απόσταση. Το πιο σημαντικά πανηγύρια στον Όλυμπο γίνονται το Δεκαπενταύγουστο, όταν γιορτάζει η εκκλησία της «Κοίμησης της Θεοτόκου», διάρκειας τριών ημερών, και στις 29 Αυγούστου του Αϊ-Γιάννη στη Βρουκούντα, όταν οι κάτοικοι του οικισμού αλλά και άλλοι Καρπάθιοι μεταβαίνουν στο εντυπωσιακό σπήλαιο με το ναό και διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο.

 



Η σαρδέλλα - η γνωστή Σποΐτικη παστή μένουλα, η κάππαρη, το κρίθαμο, οι παστές και κολυμπητές μικρές ελίτσες, το μανούλι, το ψωμί, οι κουλούρες, και το Καρπάθικο κρασί, προηγούνται της μακαρούνας, του τηγανιτού ή γιαχνή σκάρου, των αγρϊαδιών, των φαγητών του γάμου και του Καρπάθικου μπακλαβά.

Το σισαμόμελο, τα τρίγωνα, τα ξεροτήγανα..

Οι πολλώ λογιώ πίτες (λαχανόπιτες, κρεμυδόπιτες και τα ζιμπίλια) αλλά και τα ψιλοκούλουρα κάποτε κουλούρια του γάμου, σήμερα καθημερινό "γλεούδι", είναι κι αυτά δείγματα του γούστου και της υπομονής της Καρπάθικης νοικοκυράς.

Δείγματα επίσης της λεπτοδουλειάς της καλλιτεχνικής ανησυχίας του Καρπάθιου και της προσήλωσης του στα παραδοσιακά επαγγέλματα, είναι τα ξυλόγλυπτα, τέμπλα, σοφάδες, παγκάλια, έπιπλα, αλλά και τα χειροποίητα υποδήματα (στιβάνια, παντόφλες) που ευτυχώς ακόμα διατηρούνται (κυρίως) στον Όλυμπο.